Nie taki Kestner straszny jak go pomalują.

Chciałoby się rzec "przysłowia mądrością narodów" ale sytuacja, której przyszło mi sprostać, nijak nie świadczy o mądrości.

Rodzimy portal i rzut lalkowych aukcji, wśród których pojawia się słowo "Kestner".

 Lalkarze wiedzą, że w naszym świecie pewne słowa "budzą" instynkty. 

Wyruszyłam więc na polowanie...

Ze zdjęć zamieszczonych w aukcji, spoglądały filuterne oczka zdobiące pogodną buzię, 

która urzekała dziecięcą urodą i delikatnością.

Z tego polowanie wróciłam z paczką. To co zobaczyłam po otwarciu pudełka, było dla mnie szokiem, bo na aukcji nie było słowa o tym, że stan w jakim jest lalka, 

czyni z niej przedmiot bezwartościowy.

Widok tej pięknej buzi zapacianej żółtą farbą, na której ów "artysta" rozrzutnie pozostawił podpisy w postaci linii papilarnych, był tak przykry, że chciało mi się płakać.

Sprzedawca skwapliwie (oczywiście nie poczuwając się do winy, bo zdjęcia były?!!!) zgodził się bym odesłała lalkę na swój koszt. Cały wieczór wzdychaliśmy z mężem nad lalkowym nieszczęściem i wreszcie zapadła decyzja: "lalka zostaje, dosyć błąkania się"

Lalina z miejsca została rozmontowana na części pierwsze.
Ma bardzo ładną i dobrze zachowaną perukę, którą na pewno kiedyś jeszcze założy.

Korpus za mały do głowy, też się przyda. Dostanie go inna lalkowa główka.

A głowa... Przez 2 dni usuwałam grubą warstwę farby licząc, że uda mi się odzyskać "prawdziwą"twarz.